«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ5.djvu/538»–ի խմբագրումների տարբերություն
| Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
| - | + | Սրբագրված | |
| Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
ձեր կյանքը, ձեր գույքը ոչ մի պատիժ չի կարող, սակայն... |
|||
Դե հիմա ի՞նչ անենք, |
Դե հիմա ի՞նչ անենք, դու հիմի ասա, հիմի խո չենք կարող էդ գողին ուսումնարան զարկենք, որ սովորեցնեն, թե Ս<իմոն> բիձու ճանճը չկրակի, կրակել ա, պրծել, էս մարդն էլ խեղճ մնացել ա նստած, հիմի ո՞նց անենք։ |
||
— Հիմի եթե գողը հայտնի է, պետք է հանձնեք արդարադատության ձեռքը, պետք է |
— Հիմի եթե գողը հայտնի է, պետք է հանձնեք արդարադատության ձեռքը, պետք է պատժեք։ |
||
— |
— Ըհը՛, ողորմի հորդ։ |
||
— Մենք էլ քեզ նրա համար ենք կանչել, որ մեր միջի հասկացողը դու ես, մեզ օգնես։ |
— Մենք էլ քեզ նրա համար ենք կանչել, որ մեր միջի հասկացողը դու ես, մեզ օգնես։ |
||
— |
— <ref>[ես]</ref>Ի՞նչ կարող եմ անել։ |
||
— Դու ես |
— Դու ես կարող<ref>[դու պետք է]</ref>, բա մե՞նք ենք կարող, մի թուղթ շինենք, որ էսպես էսպես գող ու ավազակ կա մեր միջին, ամեն բան կարգին գրենք, մի խոսքով․․․ |
||
— Շատ լավ, ինչու չէ, կարող եմ։ |
— Շատ լավ, ինչու չէ, կարող եմ։ |
||
— Դե նստի։ Ա՛յ տղա, թուղթ, թանաք, մութաքեն բերեք դրեք տակին, ճրագը մոտ բերեք։ |
|||
( |
(Նստեցնում են, ամեն բան տալի)։ |
||
— Միայն, վարժ< |
— Միայն, վարժ<ապետ> ջան, հենց գրել պտես, որ էն ա ինչ գան կապեն ու տանեն, էն ա ինչ հուր հավիտենական գնա․․․ |
||
— Վա՜հ, սրա գրիչը քարին դնես, քարը կճաքի։ |
— Վա՜հ, սրա գրիչը քարին դնես, քարը կճաքի։ |
||
— |
— Սրա ձեռքը թագավորին ա հասել։ |
||
— |
— Էլ օխտը կլասն <ավարտել ա>։ |
||
— Բայց ո՞վ է գողը։ (Գրում է վերևի թիվը՝ Մայիսի 25-ին և այլն)։ |
— Բայց ո՞վ է գողը։ (Գրում է վերևի թիվը՝ Մայիսի 25-ին և այլն)։ |
||
— Կասենք, |
— Կասենք, դու հլա գրի։ |
||
— Դե պետք է ասեք, որ անունը պետք է գրեմ չէ՞։ |
— Դե պետք է ասեք, որ անունը պետք է գրեմ չէ՞։ |
||
| Տող 35. | Տող 35. | ||
— Ա՛յ տղա, թաքուն հո չի, ասիլ պտես, ասա էլի, մարդը գրում ա։ |
— Ա՛յ տղա, թաքուն հո չի, ասիլ պտես, ասա էլի, մարդը գրում ա։ |
||
— Գողը, գրի, որ Բաղդասար Վարդանովն ա։ |
— Գողը, գրի, որ Բաղդասար Վարդանովն ա։ |
||
ապշած նայելիս)։ |
ՎԱՐԺ<ԱՊԵՏ>.— Բաղղասար Վարդանո՜վ… (Մնում ապշած նայելիս)։ Բաղո՜ն․․․ |
||
1 №"] 2 [Դ"լ ա°տք է] |
|||
632 |
|||