«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/434»–ի խմբագրումների տարբերություն
| Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
| - | + | Սրբագրված | |
| Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
Երգ ու տաղով մտա |
{{Poemx||<poem>Երգ ու տաղով մտա հանդես. |
||
«Հե՜յ, Մուզայի ընկերն եմ ես», |
|||
Ձայն տըվեցի ոգևորված։ |
|||
-Հա՛, հա՛, հա՛, հա՛, բիրտ հռհըռաց |
|||
Ժողովուրդը միաբերան. |
|||
340 |
{{տող|340}}Թռցրել է խելքն այս խեղճ տղան։ |
||
Հեռո՛ւ կորի, խենթ պատանի, |
Հեռո՛ւ կորի, խենթ պատանի, |
||
Որ անպիտան գործի, բանի, |
Որ անպիտան գործի, բանի, |
||
Ուշք ու |
Ուշք ու միտքըդ տըվել երգին, |
||
Մի չես նայում այս աշխարհքին։ |
Մի չես նայում այս աշխարհքին։ |
||
Մենք մարդիկ |
Մենք մարդիկ ենք- գործ ենք անում, |
||
Խենթ- մենթ բաներ չենք հասկանում։ |
|||
Ես գոչեցի-խավա՛ր ամբոխ, |
|||
Դու պաշտում ես հենց փայլ ու փող, |
|||
Չես հասկանում դու պոետ են, 350 Ե ս, երկրնքի քրնքույշ որդին, |
|||
Չես հասկանում դու պոետին, |
|||
Երգում եմ սե ր, ճշմարտությո ւն… |
|||
{{տող|350}}Ե՜ս, երկընքի քընքույշ որդին, |
|||
Եվ գրնացի խմբագրատուն… |
|||
Երգում եմ սե՜ր, ճշմարտությո՜ւն... |
|||
| ⚫ | |||
Եվ գընացի խմբագրատուն... |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
Բերել եմ ձեզ ոտանավոր, |
|||
«Աևորա կ աչքեր, սևորա կ աչքեր, Հալածում եք ինձ դուք օր ու գիշեր, Նայում եք անթարթ իմ հոգու խւո յ :ււմ… 360 Ինչո՞ւ չեք քրնում, ինչո՞ւ չեք փակվու. |
|||
| ⚫ | |||
9անաստեղծն արդեն տանջանքից հոզնել, Ուզում է քընել, հավիտյա ն քընել… Ղուք էլ քընեցեք, սևորա"կ աչքեր, Ցերեկս անցել է, գիշեր է, գիշեր…»։ |
|||
| ⚫ | |||
— Ոչի՛նչ, կոկիկ է։ Խոսելով անկ Լւղծ, Ղուք վատ չեք գրում, պարոն բանաստեղծ. Ամեն մի տողում տասն են վանկերը, Ոայց ինձ աղքատ են թըվում հանդերը։ Հապա՛, մի տըվեք ուղղեմ ևս հիմա, |
|||
«Աևորա՜կ աչքեր, սևորա՜կ աչքեր, |
|||
424 |
|||
Հալածում եք ինձ դուք օր ու գիշեր, |
|||
Նայում եք անթարթ իմ հոգու խորքում... |
|||
{{տող|360}}Ինչո՞ւ չեք քընում, ինչո՞ւ չեք փակվու. |
|||
Բանաստեղծն արդեն տանջանքից հոգնել, |
|||
Ուզում է քընել, հավիտյա՜ն քընել... |
|||
Դուք էլ քընեցեք, սևորա՜կ աչքեր, |
|||
Ցերեկս անցել է, գիշեր է, գիշեր...»։ |
|||
-Ոչի՛նչ, կոկիկ է։ Խոսելով անկեղծ, |
|||
Դուք վատ չեք գրում, պարոն բանաստեղծ. |
|||
Ամեն մի տողում տասն են վանկերը, |
|||
Բայց ինձ աղքատ են թըվում հանդերը։ |
|||
Հապա՛, մի տըվեք ուղղեմ ես հիմա, |
|||
</poem>|}} |
|||