«Էջ:Axel Bakunts, Collected works, vol. 3 (Ակսել Բակունց, Երկերի ժողովածու, հատոր 3-րդ).djvu/495»–ի խմբագրումների տարբերություն
Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
- | + | Հաստատված | |
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
Տող 2. | Տող 2. | ||
- Գնդապետ, կարմիրները մեզ համար վտանգ չեն... թող |
- Գնդապետ, կարմիրները մեզ համար վտանգ չեն... թող |
||
նրանք շուտ |
նրանք շուտ գան և շատ գան...- ընդհատում է «սպարապետը»։ |
||
Դուրսը ձյունամրրիկ է։ Քամին ձյունի բյուրեղները զարկում է լուսամատին։ Ապակիները զրնգում են,- «սպարապետը» և մայորը այն կողմն են նայում։ Նրանց թվաց, թե բախեցին պատուհանը։ |
Դուրսը ձյունամրրիկ է։ Քամին ձյունի բյուրեղները զարկում է լուսամատին։ Ապակիները զրնգում են,- «սպարապետը» և մայորը այն կողմն են նայում։ Նրանց թվաց, թե բախեցին պատուհանը։ |
||
Տող 8. | Տող 8. | ||
Մայորն ինչ-որ բան է ասում. հասկանալի է միայն «բոլշևիկ» |
Մայորն ինչ-որ բան է ասում. հասկանալի է միայն «բոլշևիկ» |
||
{{տող|10}}բառը, որ հնչում է երկու անգամ։ |
{{տող|10}}բառը, որ հնչում է երկու անգամ։ |
||
Թարգմանը՝ |
Թարգմանը՝ |
||
- |
- Ձեր հանրապետությունը դեռ երիտասարդ է, որպեսզի |
||
բոլշևիկները նրա համար վտանգավոր չլինեն... |
բոլշևիկները նրա համար վտանգավոր չլինեն... |
||
Ուստի |
Ուստի մայորը զգուշացնում է ձեր ներքին թշնամուց, ձեր բոլշևիկներից |
||
- |
- Օ՜, ոչ,- և «սպարապետը» արհամարհանքով ժպտում է։ |
||
- |
- Նրանք անվտանգ վայրում են, և, բացի այդ, գնդապետը (ցույց է տալիս Կուռոյին) նրանց լավ է ճանաչում՝ դեռևս Դենիկինի ֆրոնտից։ |
||
{{տող|20}}Մայոր Նիբբոնն և ուրախ է, և գոհ է։ Նա բազմիմաստ |
{{տող|20}}Մայոր Նիբբոնն և ուրախ է, և գոհ է։ Նա բազմիմաստ |
||
Ժպիտով ոտքի է կանգնում և սեղմում գնդապետ Կուռոյի ձեռքը։ |
Ժպիտով ոտքի է կանգնում և սեղմում գնդապետ Կուռոյի ձեռքը։ |
||
Բոլորը ոտքի են։ Թվում է թե հրաժեշտ են տալիս, և ամեն |
Բոլորը ոտքի են։ Թվում է թե հրաժեշտ են տալիս, և ամեն |
||
ինչ ասում է լուռ |
ինչ ասում է լուռ տեսարանը՝ միասնական ճակատ Կարմիր |
||
բանակի դեմ։ |
բանակի դեմ։ |
||
Հետզհետե խավարում է։ |
Հետզհետե խավարում է։ |
||
Տող 30. | Տող 32. | ||
Նույն սենյակն Է կամ նման մի սենյակ։ |
Նույն սենյակն Է կամ նման մի սենյակ։ |
||
Գնդապետ Կուռոն զայրացած գնում գալիս է սենյակում։ |
Գնդապետ Կուռոն զայրացած գնում գալիս է սենյակում։ |
||
Արձանի նման կանգնել են պարուչիկ Ամիրջանովը՝ |
Արձանի նման կանգնել են պարուչիկ Ամիրջանովը՝ կոնտրռազվետկայի պետը {{տող|30}}և Սմբատ Խոջաբաղունցը՝ «կամենդանտ զանգեզուրսկի» և բանտապետ։ |
||
Գնդապետը սեղանի վրայից վերցնում է մի թուղթ և ծամածռելով բերանը, կատաղած կարդում է. |
Գնդապետը սեղանի վրայից վերցնում է մի թուղթ և ծամածռելով բերանը, կատաղած կարդում է. |