«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/97»–ի խմբագրումների տարբերություն
Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
- | + | Հաստատված | |
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
Տող 1. | Տող 1. | ||
Նա կամեցել էր դասալիք չինել, ուստի և զինվորներից |
Նա կամեցել էր դասալիք չինել, ուստի և զինվորներից նետահար եղավ։ |
||
նևտահար եղավ։ |
|||
ՌՈԻԶԱՆ.— ( |
ՌՈԻԶԱՆ.— (դժվարաշունչ) Ուրեմն աստուծո աջը օգնության է հասել ձեզ... օրհնվի նրա անունը հավիտյա՜նս հավիտևնից... |
||
է Հասել ձեզ... օրհնվի նրա անունը հավիտյանս հավի֊ |
|||
⚫ | |||
տևնից... |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
զավակս, դու հետզհետե նվաղո ւմ ես..․ |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
նապես։ |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
նում է ինձ։ |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
ժմանանակ։ |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
իմ ձեռքից... |
|||
⚫ | |||
ՌՈԻԶԱՆ.— Ես թունավորեցի ինձ... |
ՌՈԻԶԱՆ.— Ես թունավորեցի ինձ... |
||
ՀԱԼԱԼ (սարսափաճար) Դո՞ւ... թու...նավորեցի՞ր քեզ,... |
|||
ով անբախտ զավակ... |
ՋԱԼԱԼ.— (սարսափահար) Դո՞ւ... թու...նավորեցի՞ր քեզ,... ով անբախտ զավակ... |
||
ՆԵՐՍԵ(Հ)Ո՞վ զարհուրելի գույժ, ինչո՞ւ |
|||
երկինքը չէ փլչում մեր գլխին... |
ՆԵՐՍԵՀ.— (հուսահատաբար) Ո՜վ զարհուրելի գույժ, ինչո՞ւ երկինքը չէ փլչում մեր գլխին... |
||
ՌՈԻԶԱՆ.— Մի’ տխրիք և մի հուսահատից... ես երջանիկ եմ, |
|||
ՌՈԻԶԱՆ.— Մի՛ տխրիք և մի հուսահատիք... ես երջանիկ եմ, որ պիտի մեռնեմ ձեր գրկերում... |
|||
ՀԱԼԱԼ.— (վշւոահար) Բայց ինչո՞ւ, ինչո՞ւ կամեցար |
|||
մեռնել... մի՜թե բավական չէր քո փախուստը... |
ՋԱԼԱԼ.— (վշտահար) Բայց ինչո՞ւ, ինչո՞ւ կամեցար մեռնել... մի՜թե բավական չէր քո փախուստը... |
||
ՌՈԻԶԱՆ.— 0՜, հայր իմ, մի' կշտամբիր ինձ... եթե ես |
|||
չփախչեի, եթե ես չզոհեի ինձ, թշնամին չէր |
ՌՈԻԶԱՆ.— Օ՜, հայր իմ, մի՛ կշտամբիր ինձ... եթե ես չփախչեի, եթե ես չզոհեի ինձ, թշնամին չէր հեռանալ քո բերդի ստորոտից... |
||
Ք" թերդի ստորոտից... |
|||
ԶԱՔԱՐԵ.— (տխրահռչակ) Եվ մենք չէինք կարող |
ԶԱՔԱՐԵ.— (տխրահռչակ) Եվ մենք չէինք կարող զորաժողով անել և երկրի փրկությունը սրով ձեռք բերել։ |
||
զով անել և երկբի փրկությունը որով ձեռք բերել։ |
|||
ՍՄԲԱՏ.— (առանձին) ճշմարիտ է ասում, սա ինքն է մեր |
ՍՄԲԱՏ.— (առանձին) ճշմարիտ է ասում, սա ինքն է մեր փրկիչը... |
||
փրկիչը... |
|||
ՆԵՐՍԵՀ (հուզված) Բայց մեզ փրկելուց ետ ինչո՞ւ |
ՆԵՐՍԵՀ.— (հուզված) Բայց մեզ փրկելուց ետ ինչո՞ւ կտմեցար մեռնել.․․ |
||
ցար մեռնել.․․ |