«Էջ:Yeghishe Charents, Collected works, vol. 4 (Եղիշե Չարենց, Երկերի ժողովածու, հատոր 4-րդ).djvu/621»–ի խմբագրումների տարբերություն

Դիտել պատմությունը

← Նախորդ խմբագրում Հաջորդ խմբագրում →

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Սրբագրված
+Հաստատված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
-<poem>⁂ Ինչ ունեցել է ժողովուրդը քո   496
-⁂ Դու գիտես, որ քո մատյանն այս վերջին   497
-Մոնումենտ   498
-{{Կենտրոն|Գիրք իմացության}}
-Ռուբայիներ
-Այսպես՝ այս ժամին եկավ և մոտեցավ քո ոգուն   409
-Ո՜վ իմաստուն, այդ շեփորով չի՛ դատարկվի այս կաթսան   409
-Դո՜ւ ես միայն և միայն դու, ո՜վ պայքարող դու ոգի   410
-Այս խոհերի, այս գրքերի, այս մտքերի աշխարհում    410
-Մեր քերթությունը՝ մեր դարի ընթացքի հետ միասին   410
-Դու Տերյանից սովորեցիր լսել տրտունջը ոգու   410
-Ա՜խ, շռայլ է լինում ոգին — լոկ մի՛ անգամ իր կյանքում   411
-Չի՛ շղթայվի մարդու ոգին ոչ մի կապով արտաքին    411
-Ամեն պոետ՝ գալիս՝ իր հետ մի անտես նետ է բերում   411
-Եղե՜լ է երբ, որ քո մտքում հուրհուրացող խոհ մի խոր   411
-Զգում ես, որ՝ անհուն ու խոր՝ ինչպես մի հանք անսպառ   412
-Առուներով, գետակներով, վտակներով անհամար   412
-Խոհն անդագրում է կուտակվում, անկշռելի ու անտես   412
-Նրանք գալիս են միշտ լուռ, պատահաբար ու անձուկ   412
-Ո՜վ իմանա, ե՜րբ է մարդ դառնում այսպես իմաստուն   412
-Հե՜յ, անցյալի երգասաննե՛ր, որքա՜ն եք դուք երազել   413
-Արևմուտքում, Գուտենրերդի հայրենիքում հարազատ   413
-Ո՜վ երգիչներ մեր մե՜ծ երկրի, եղե՛ք զգաստ ու արթուն   413
-Ո՜վ Արևմուտք, որ դարերով հայրենիքն ես եղել մեծ   413
-Հորիզոնի վրա կրկին ամպեր են մութ ծանրանում   414
-Վերջին անգամ պատմությունը, մի թռիչքով գեղեցիկ   414
-Չի՛ ընթանում սակայն երբեք պատմությունը դեպի ետ   414
-Մենք քանդեցինք. կործանեցինք աշխարհը հին իր հիմից   414
-Պատմությունը տվել է մեզ ուսուցիչներ երեք մեծ   415
+<div class="prose">
-Դիստիքոսներ
+{{t3||m=2em}}
-Մա՛րդ, բարձրախոհ դու եղիր, պայքարի՛ր դարիդ առընթեր   416
+{{table|titre=[[⁂ Ինչ ունեցել է ժողովուրդը քո]]|page=496}}
-Սի՛րտ, քնքշությո՛ւն, սանտիմե՛նտ, — ե՛րգ, և՛ ցնորք, և՛ թախիծ   416
+{{table|titre=[[⁂ Դու գիտես, որ քո մատյանն այս վերջին ]]|page=497}}
-Երգդ թեթև էր, — ասում ես, — և կյանքդ միայն դժվարին էր   416
+{{table|titre=[[Մոնումենտ]]|page=498}}
-Նուրբ էր արվեստդ, չքնաղ, — բայց — մեր դարում հարկավոր էր   419
+{{table|titre=Գիրք իմացության|page=}}
-Նա Մեծարենց, կա Տերյան, — և բազում ուրիշ պոետներ կան   416
+{{table|titre=Ռուբայիներ|page=}}
-Մեր պատմության դառնաշունչ, չար ու խորշակ գիշերում   417
+{{table|titre=[[Այսպես՝ այս ժամին եկավ և մոտեցավ քո ոգուն]]|page=409}}
-Վարժ ու հմուտ վարպետներ, ճորտ հանճարներ անանուն   417</poem>
+{{table|titre=[[Ո՜վ իմաստուն, այդ շեփորով չի՛ դատարկվի այս կաթսան]]|page=409}}
+{{table|titre=[[Դո՜ւ ես միայն և միայն դու, ո՜վ պայքարող դու ոգի ]]|page=410}}
+{{table|titre=[[Այս խոհերի, այս գրքերի, այս մտքերի աշխարհում ]]|page=410}}
+{{table|titre=[[Մեր քերթությունը՝ մեր դարի ընթացքի հետ միասին]]|page=410}}
+{{table|titre=[[Դու Տերյանից սովորեցիր լսել տրտունջը ոգու]]|page=410}}
+{{table|titre=[[Ա՜խ, շռայլ է լինում ոգին — լոկ մի՛ անգամ իր կյանքում]]|page=411}}
+{{table|titre=[[Չի՛ շղթայվի մարդու ոգին ոչ մի կապով արտաքին]]|page=411}}
+{{table|titre=[[Ամեն պոետ՝ գալիս՝ իր հետ մի անտես նետ է բերում]]|page=411}}
+{{table|titre=[[Եղե՜լ է երբ, որ քո մտքում հուրհուրացող խոհ մի խոր ]]|page=411}}
+{{table|titre=[[Զգում ես, որ՝ անհուն ու խոր՝ ինչպես մի հանք անսպառ ]]|page=412}}
+{{table|titre=[[Առուներով, գետակներով, վտակներով անհամար]]|page=412}}
+{{table|titre=[[Խոհն անդադրում է կուտակվում, անկշռելի ու անտես]]|page=412}}
+{{table|titre=[[Նրանք գալիս են միշտ լուռ, պատահաբար ու անձուկ]]|page=412}}
+{{table|titre=[[Ո՜վ իմանա, ե՜րբ է մարդ դառնում այսպես իմաստուն]]|page=412}}
+{{table|titre=[[Հե՜յ, անցյալի երգասաննե՛ր, որքա՜ն եք դուք երազել]]|page=413}}
+{{table|titre=[[Արևմուտքում, Գուտենբերգի հայրենիքում հարազատ]]|page=413}}
+{{table|titre=[[Ո՜վ երգիչներ մեր մե՜ծ երկրի, եղե՛ք զգաստ ու արթուն]]|page=413}}
+{{table|titre=[[Ո՜վ Արևմուտք, որ դարերով հայրենիքն ես եղել մեծ]]|page=413}}
+{{table|titre=[[Հորիզոնի վրա կրկին ամպեր են մութ ծանրանում]]|page=414}}
+{{table|titre=[[Վերջին անգամ պատմությունը, մի թռիչքով գեղեցիկ]]|page=414}}
+{{table|titre=[[Չի՛ ընթանում սակայն երբեք պատմությունը դեպի ետ]]|page=414}}
+{{table|titre=[[Մենք քանդեցինք. կործանեցինք աշխարհը հին իր հիմից]]|page=414}}
+{{table|titre=[[Պատմությունը տվել է մեզ ուսուցիչներ երեք մեծ]]|page=415}}
+{{table|titre=Դիստիքոսներ|page=}}
+{{table|titre=[[Մա՛րդ, բարձրախոհ դու եղիր, պայքարի՛ր դարիդ առընթեր ]]|page=416}}
+{{table|titre=[[Սի՛րտ, քնքշությո՛ւն, սանտիմե՛նտ, — ե՛րգ, և՛ ցնորք, և՛ թախիծ]]|page=416}}
+{{table|titre=[[Երգդ թեթև էր, — ասում ես, — և կյանքդ միայն դժվարին էր]]|page=416}}
+{{table|titre=[[Նուրբ էր արվեստդ, չքնաղ, — բայց — մեր դարում հարկավոր էր]]|page=419}}
+{{table|titre=[[Նա Մեծարենց, կա Տերյան, — և բազում ուրիշ պոետներ կան]]|page=416}}
+{{table|titre=[[Մեր պատմության դառնաշունչ, չար ու խորշակ գիշերում]]|page=417}}
+{{table|titre=[[Վարժ ու հմուտ վարպետներ, ճորտ հանճարներ անանուն]]|page=417}}
+</div>