«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/87»–ի խմբագրումների տարբերություն

{{Պիես|

Ա ԾԵՐՈՒՆԻ․— +(ծնկան վրա գալով) Գթություն, տե՛ր, մենք անմեղ ենք, այդ գիտես դու, գիտե և աստված։

Բ ԾԵՐՈՒՆԻ․— +(ծնկան գալով) Խնայի՛ր մեզ, տե՛ր, դու ամենազոր ես, իսկ մենք՝ անպաշտպան։

ԲՈՒՐԱ․— +(բարկությամբ) Լռեցե՛ք, թշվառականներ։ (Դահիճներին)։ Դահիճնե՛ր, ձեր գործը տեսեք։

{{Կենտրոն|'''ՏԵՍԻԼ Ե'''

'''Առաջիններ և Ռուզան'''}}

ՌՈՒԶԱՆ․— +(շտապով և շնչասպառ բեմը մտնելով և ձեռքը դեպի դահիճները պարզելով ճչում է) Ա՛հ, ոչ, սպասեցեք… (Բոլորը ցնցվում են)։

ԲՈՒՐԱ․— +(դահիճներին) Սպասեցե՛ք։

ՀԱՄՏՈՒՆ․— +(առանձին) Ա՛հ, Ռուզանը․․․ բախտիս անիվը դարձավ․․․

Ա ԾԵՐՈՒՆԻ․— +Իշխանուհի, Ռուզան, դու այստե՛ղ․․․

ԲՈՒՐԱ․— +(զարմացած) Ռուզա՛ն․․․

ՋՈԼԱ․— +(Համտունին՝ հետաքրքրությամբ) Ո՛վ է այս կինը։

ՀԱՄՏՈՒՆ․— +(հուզված) Նա է․․․

ՋՈԼԱ․— +Բայց ո՛վ։ (Հարցական հայացքով նայում է կես՝ Համտունին և կես՝ Ռուզանին)։

ՌՈՒԶԱՆ․— +(առաջ գալով) Հասան-Ջալալի աղջիկ Ռուզանը։

ՋՈԼԱ․— +(զարմացած) Հասան-Ջալալի աղջի՛կը․․․

ՌՈՒԶԱՆ․— +Այո, նույն ինքը։ (Դառնալով Բուրային)։ Չարմաղան մեծ զորապետի որդի Բուրան դու լինելու ես, անշուշտ։

ԲՈՒՐԱ․— +(համեստությամբ) Այո, քո բարեկամը։

ՌՈՒԶԱՆ․— +Գուցե այս րոպեին, բայց ոչ առաջ։

ՋՈԼԱ․— +(Համտունին) Այս կինը կախարդելու է եղբորորդուս։

ՌՈՒԶԱՆ․— +(Բուրային) Դու պատգամավոր էիր ուղարկել հորս մոտ և պահանջել ինձ՝ քեզ կնության, հակառակ դեպքում պիտի կոտորեիր այս անմեղներին։

}}