«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/342»–ի խմբագրումների տարբերություն

 
 
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Սրբագրված
+
Հաստատված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
լովնան, որ բոլոր ժամանակ զվարճանում էր Պետրոսի և Ադելինայի միմյանց հետ փոխանակող քաղցր ժպիտներն ու հայացքները դիտելով, կամ նր անց գողտրիկ սիրախոսությունը։ ունը լսելով, իբրև թե արդեն համբերությունից ելած, ժպտալով բացա կանչեց.
Այսպիսի հաջող տրամադրությունից օցտվելով, Լիդիա Պավլովնան, որ բոլոր ժամանակ զվարճանում էր Պետրոսի և Ադելինայի միմյանց հետ փոխանակող քաղցր ժպիտներն ու հայացքները դիտելով, կամ նրանց գողտրիկ սիրախոսությունը լսելով, իբրև թե արդեն համբերությունից ելած, ժպտալով բացականչեց.


— Դե վերջ տվեք, էլի...
— Դե վերջ տվեք, էլի...


— Դրուստ ա ասում, վերջ տվեք...— հարեց իսկույն Մարկ Իվանիչը և քահ֊քահ ծիծաղեց։
— Դրուստ ա ասում, վերջ տվեք...— հարեց իսկույն Մարկ Իվանիչը և քահ-քահ ծիծաղեց։


Եվ որովհետև բոլորի համար պարզ էր թե ինչի՛ մասին է խոսքը, ուստի Կիրիլ Կարպիչը, որ ամեն բանի մեջ սիրում էր հանդիսավորություն, բարձրանալով տեղից բռնեց որդու ձեռքը և տալով Մարկ Իվանիչին, ասաց.
Եվ որովհետև բոլորի համար պարզ էր թե ինչի՛ մասին է խոսքը, ուստի Կիրիլ Կարպիչը, որ ամեն բանի մեջ սիրում էր հանդիսավորություն, բարձրանալով տեղից բռնեց որդու ձեռքը և տալով Մարկ Իվանիչին, ասաց.
Տող 9. Տող 9.
— Ահա՛ քու փեսան։
— Ահա՛ քու փեսան։


Տիկին Մարկոսյ անը հետևելով նրան, առավ աղջկա ձեռքը և տալով Կիրիլ Կարպիչին, հարեց.
Տիկին Մարկոսյանը հետևելով նրան, առավ աղջկա ձեռքը և տալով Կիրիլ Կարպիչին, հարեց.


— Էս էլ քու հարսը...
— Էս էլ քու հարսը...
Տող 17. Տող 17.
— Շնորհավոր, շնորհավոր,— գոչերին այս ու այն կողմից։
— Շնորհավոր, շնորհավոր,— գոչերին այս ու այն կողմից։


— Մատանին տուր, խնամի, մատանին,— բացա կանչեց Մարկ Իվանիչը, իբրև գործնական հայր։
— Մատանին տուր, խնամի, մատանին,— բացականչեց Մարկ Իվանիչը, իբրև գործնական հայր։


Լիդիա Պավլովնան ընտրեց յուր մատի մատանիներից ամենաընտիրն ու թանկագինը և հագցնելով Ադելինայի մատին, համբուրեց նրան և ասաց.
Լիդիա Պավլովնան ընտրեց յուր մատի մատանիներից ամենաընտիրն ու թանկագինը և հագցնելով Ադելինայի մատին, համբուրեց նրան և ասաց.
Տող 23. Տող 23.
— Սա թող լինի մեր զադատկան (առհավատչյան):
— Սա թող լինի մեր զադատկան (առհավատչյան):


— Ես էլ հմի իմ փեսին,— ասաց տիկին Մարկոսյանը և չիփ֊չափ համբուրվեցավ ՛ետրոսի հետ։
— Ես էլ հմի իմ փեսին,— ասաց տիկին Մարկոսյանը և չիփ-չափ համբուրվեցավ Պետրոսի հետ։


— Շնորհավոր, շնորհավոր,— կրկնեցին ձայները։
— Շնորհավոր, շնորհավոր,— կրկնեցին ձայները։


— Շամպա՛յն, շո՛ւտ, էս գինիքը դուս տարեք,— հրամայեց Կիրիլ Կարպիչը և ծառաները մի ակնթարթում անհետացրին սեղանի վրայից նորոգված շիշերի մնացորդը (որ մի քիչ հետո իրենց պիտի հարկավորվեր) և նրանց փոխարեն շարեցին Roederer-ի շամպայնը։
— Շամպա՛յն, շո՛ւտ, էս գինիքը դուս տարեք,— հրամայեց Կիրիլ Կարպիչը և ծառաները մի ակնթարթում անհետացրին սեղանի վրայից նորոգված շիշերի մնացորդը (որ մի քիչ հետո իրենց պիտի հարկավորվեր) և նրանց փոխարեն շարեցին Roederer-ի շամպայնը։
341