«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/115»–ի խմբագրումների տարբերություն

Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Չսրբագրված
+
Սրբագրված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
{{poemx||<poem>
{{poemx||<poem>
Չըկա՜, չըկա՜ ու չըկա․․․
Չըկս, t չըկսյ ու չըկա... Վըշվըշում Է դետը— վո ւշ, վո լշ, Ու հnրձանք Է տալիս հորդ, Ու կանչում Է՝ «Արի՜, Անո՛ւշ, Արի , տանեմ յարիդ մոտ...))
Վըշվըշում է գետը― վու՜շ, վու՜շ,
— Ան ո՜ւշ, ա՛չ աղջի , Անո՛ւշ, տո՜ւն արի. Կանչում Է մերը վերեիր, կանչո ւմ. Էո ւո են ձորերր, լո ւռ են ահռելի, 840 Դու/լման Դեբեդն է մենակ մրռրնչում։
Ու հորձանք է տալիս հորդ,
Վուշ֊վո՜ ւշ, Անո՛ւշ, վուշ֊վո ւշ, քուրի՛կ, Վո ւշ քու սերին, քո չարին, Վուշ֊վո՜ ւշ, Աարո՛, վուշ֊վո ւշ, իգի թ, Վո՜ւշ քու սիրած սարերին...
Ու կանչում է «Արի՜, Անո՛ւշ,
XXIX
Արի՜, տանեմ յարիդ մոտ․․․»
Համբարձման գիշեր, էն դյութիչ գիշեր Կա հրրաշալի, երջանիկ վայրկյան. Բացվում են ոսկի երկրնքի ղրռներ, Ներքև պապանձում, լրռում ամեն բան, Ու աստվածային անհաս խորՀըրղով 850 Լրցվում բովանդակ Աբրա սուրբ գըթով։

էն վեհ վայրկենին չրքնաղ գիշերի՝ երկրնքի անհո ւն, հեռու խորքերից, Անմուրազ մեռած սիրահարների Աստղեոր թրռած իրար են գալիս, Գալի՜ս՝ կարոտով մի հեղ հ ամ բուրվում ^Աշխարհքից հեռո ւ, լազուր կամարում։
― Անու՜շ, ա՛յ աղջի՜, Անո՛ւշ, տու՜ն արի․․․
Կանչում է մերը վերևից, կանչո՜ւմ.
Լու՜ռ են ձորերը, լու՜ռ են ահռելի,
{{տող|840}}Դուշման Դեբեդն է մենակ մըռընչում։

Վուշ-վու՜շ, Անու՜շ, վուշ-վու՜շ, քույրի՜կ,
Վու՜շ քու սերին, քու յարին․․․
Վուշ-վու՜շ, Սարո՜, վուշ-վու՜շ, իգի՜թ,
Վու՜շ քու սիրած սարերին․․․


<center>XXIX</center>

Համբարձման գիշեր, էն դյութիչ գիշեր,
Կա հըրաշալի, երջանիկ վայրկյան.
Բացվում են ոսկի երկընքի դըռներ,
Ներքև պապանձվում, լըռում ամեմ բան,
Ու աստվածային անհաս խորհըրդով
{{տող|850}}Լըցվում բովանդակ Նըրա սուրբ գըթով։

Էն վեհ վայրկենին չըքնաղ գիշերի՝
Երկընքի անհո՜ւն, հեռու խորքերից,
Անմուրազ մեռած սիրահարների
Աստղերը թըռած իրար են գալիս
Գալի՜ս՝ կարոտով մի հեղ համբուրվում
Աշխարհքից հեռու՜, լազուր կամարում։
</poem>}}
</poem>}}