Քո՛ւյր, զանգերի տխրության մի ղողանջ է քո հոգին: Դղյակի մեջ մենության — բախտի կանչ է քո հոգին: Եվ մենակ է, քույր-աղջիկ, այնքան մենակ ու տրտում. Իրիկնային կապույտում մի ճաճանչ է քո հոգին... Ո՞ւմ ես կանչում և ինչո՞ւ. զանգերը ո՞ւմ են կանչում. Բայց չե՛ս գտնի, քո՜ւյր-աղջիկ, թող չկանչե քո հոգին...
