Պահեր են լինում` Բոլորիդ նման Ես էլ ինձանից Բան չեմ հասկանում: Ամպրոպի նման Ճայթում եմ հանկարծ Վշտերի ձեռքից Կամ ափսոսանքից: Միտքս դեռ վաղուց Էլ չի խաղաղվում, Քանզի իմ օրը Շատ է շտապում, Օրս գնում է` Հասնելու ճամփիս Ավարտ-վախճանին:
