Ars poetica Մոնոստիքոսներ[1]

Եղիշե Չարենց

I Դու ծնվեցիր անվավեր՝ ինչպես թիվ զերոյով վրիպած

II Դու Ղարսո՛ւմ թեկուզ ծնվեցիր — բայց աշխարհն էր քո հայրենիքը։

III Ղարս, և՛ Մակու, և՛ աշխարհ,— ո՞րն էր քո հողը, պոետ...

IV Ղարս, և՛ Մակու, և՛ աշխարհ, — ո՛ղջը քո հողն էր, պոետ...

1937


  1. մոնոստիքոս — բանաստեղծություն մեկ մասից: