Ձիերը վարգում են լեռներով,
լեռները միանում են նրանց։
Լեռներից ներքեւ,
ամենախորքում՝
մի մատուռ.
կորամեջք մի մամիկ մոմ է վառում՝
զորավիգության համար հայոց քաջերի։
Մոմի վերընձյուղված լույսի տակ,
երկնքի շավիղներով,
շարժվում են ձիավոր ու լեռ՝
որպես ստվերներ մոտեցող Աստվածների։
