Արեւից պոկված

Վարդան Հակոբյան

***

Արեւից պոկված, իմ սրտին փարված
Մի արեւագույն մեղեդի ես դու
Եվ իմ արյան մեջ լսվում է մաքուր,
Ազնիվ նվագը քո երազների...
                Դու մեղեդի ես,
Միայն թե միշտ իմ սրտո՛ւմ ես հնչում,
                Դու մեղեդի ես,
Միայն թե ես քեզ սրտո՛վ եմ լսում,
                Եվ զգում այնպես,
Ինչպես արեւի ջերմությունն է պարզ
Զգում գարունքվա հողը փափկացած...