Բոդիլ Բյորնի նամակ (K․M․A․ Kvartalshilsen, հատոր 12, համար 2, 1919)
| ← Բոդիլ Բյորնի նամակ (K․M․A․ Kvartalshilsen, հատոր 12, համար 1, 1919) | Բոդիլ Բյորն |
Բոդիլ Բյորնի նամակ (K․M․A․ Kvartalshilsen, հատոր 12, համար 3, 1919) → |
Բոդիլ Բյորնից
Սիրելի՛ ընկերներ,
Այս անգամ դժբախտաբար ուղիղ նորություններ չունեմ Հայաստանի մեր ընկերներից, որ հայտնեմ ձեզ, բայց մի հայ կա, որ մոտավորապես երկու տարի առաջ այստեղ է եկել Հայստանից իր 4 եղբայրների և խորթ քրոջ հետ (Թիֆլիսից Ռուսաստանով եկել է Նորվեգիա), Ամերիկայից հայկական թերթեր է ստանում ու նորություններ հայտնում ինձ։
Այժմ հասունանում է այն պահը, որ լուծվի Հայկական հարցը։ Հարյուր հազարավոր հայ զինվորներ, որոնք Կովկասի ճակատում մարտնչել են իրենց երկրի և ժողովրդի ազատագրման համար, որպես իրենց իրավունք, Հայաստանն են պահանջում իրենց ժողովրդի համար։
Ամերիկայում, Ռուսաստանում, Կովկասում, Փոքր Ասիայում և հյուսիսային Պարսկաստանում դեռ մոտ 2 միլիոն հայ կա, որոնք եթե հետ ստանան իրենց հողը, ուզում են վերադառնալ․ համենայն դեպս նրանցից շատերն են ուզում։
Ամերիկան, Անգլիան և Ֆրանսիան խոստացել են, որ հայերը հետ կստանան 8 նահանգները, որոնք նախկինում պատկանել են հին հայկական թագավորությանը։ Դրանք են Էրզրումը, Կարսը, Երևանը, Ուրմիան, Վանը, Բիթլիսը, Դիարբեքիրը և Կիլիկիան, որը ներառում է նաև մի քանի հարևան շրջաններ՝ Տրապիզոնը, Սեբաստիան, Խարբերդը, Մուշը և Զեյթունը, բայց վերջնական որոշումը կկայացվի միայն Փարիզի խաղաղության վեհաժողովին, որին Հայաստանն իրավունք ունի ուղարկել իր ներկայացուցիչներին։
Որպես իրենց պատվիրակներ՝ ընտրել են հայտնի հայ Պողոս Նուբար փաշային Եգիպտոսից, որն այժմ ապրում է Անգլիայում և ևս երեք հոգու։
Արդեն 400 տարի է հայերն ապրում են թուրքական ծանր լծի տակ, ճնշվել են և հալածվել, ավելի շատ են տառապել, քան մեկ այլ քրիստոնյա ժողովուրդ աշխարհում [ 5 ] և չեն հրաժարվել քրիստոնեությունից։ Թե ինչ տառապանքներ են նրանք կրել, կարող են հասկանալ միայն նրանք, ովքեր նրանց հետ են դրանք վերապրել։
Դեռ շատ հազարավոր այրիներ ու անհայր երեխաներ անօգնական և անպաշտպան թափառում են ամենաթշվառ վիճակում։ Նրանք մեր աղոթքների, սիրո և կարեկցանքի կարիքն ունեն առավել, քան երբևէ։
Եկեք աղոթենք, որ Աստված իր մեծ գթասրտությամբ խղճա և առաջնորդի նրանց, որ կարողանան վերադառնալ իրենց սիրելի հայրենիք, և այս բոլոր սարսափելի փորձանքներից հետո լուսավոր ժամանակներ գան այս խիզախ փոքր մարդկանց համար, որոնք այնքան արիաբար են տառապել իրենց հավատքի և երկրի համար։
Այնքան են խոսում Բելգիայի և նրա տառապանքների մասին, որը ևս մեծ է եղել։ Բայց ի՜նչ է նրանց տառապանքը համեմատած այս 400 տարիների տառապանքների հետ, որ Հայաստանն է ապրել։ Հետաքրքիր է՝ ինչպես մեր ժողովուրդը կհանդուրժեր այսպիսի փորձությունը․ մենք, որ ապրում ենք քարոզի մաքուր լույսի ներքո և այսպիսի առատության մեջ վայելում ենք Աստծո մեծահոգությունն ու հավատարմությունը։
Ամենայն հավանականությամբ հայերը հետ կստանան ամենաքիչն իրենց երկրի մի մասը, և միսիոներական գործունեության համար բազում հնարավորություններ կբացվեն։ Եթե Աստծո կամքը լինի ինձ նորից այնտեղ ուղարկել, ես պատրաստ եմ։ Սիրելի՛ ընկերներ, աղոթե՛ք, որ Նա թույլ տա ինձ գնալ և հանձն առնել այն գործերը, որ պատրաստել է ինձ համար։ Եփեսացիս 2, 10։
Օրիորդ Էլիս Բլեդելը, որը մի քանի տարի դանիական «Կանանց առաքելության աշխատողներ»-ի հավատարիմ և շահագրգիռ գանձապահն էր և 1901 թվականից Հայկական կոմիտեի քարտուղարը, հեռացել է Աստծո մոտ։ Նորվեգիայի հայկական կոմիտեում էլ օգտվել ենք նրա լավ խորհուրդներից և օգնությունից, երբ Հայաստան գումար ենք ուղարկել։ Մեզնից շատերը, որոնք ճանաչում էին նրան, հիշում են նրան, որպես Աստծո թագավորության հազվագյուտ սրտագին աշխատող։
Նորվեգիայի հայ ընկերները ցույց տվեցին, թե ինչքան է Հայաստանի վիշտն իրենց սրտերում, թե ինչքան հավատարիմ են նրանք իրենց աղոթքներում և ինչքան են մտածում փորձանքի այս բոլոր տարիներին։ Միգուցե հիմա Աստծո ժամն է գալիս՝ հավատարիմ աղոթքներին իր պատասխաններով։
Ջերմ բարևներ յուրաքանչյուրիդ Եսայիա 43, 19, Ելից 3, 7-9, ձեր քույր,
Բոդիլ Բյորն
Հասցե՝ Օդինստ․ 16, 2, Քրիստիանիա