Բոդիլ Բյորնի նամակ (K․M․A․ Kvartalshilsen, հատոր 12, համար 3, 1919)
Ողջույն Բոդիլ Բյորնից
Սիրելի՛ ընկերներ,
Ուրախ եմ, որ այս անգամ կարող եմ որոշ տեղեկություններ ուղարկել Հայաստանի մասին, թեև ոչ բոլորն են լավը։ Երկար ժամանակ ոչինչ չէինք իմանում և հաճախ մտահոգվում էինք այնտեղի մեր սիրելի ընկերների համար։
Այսօր նամակ ստացա պարոն Շուկարդտից, որտեղ ասում է, որ ապրիլի 24-ին միսիոներ ֆոն Դոբլերը Հարունիեից տեղեկություններ է իրեն ուղարկել։ Միսիոներ Բլանկի մահից հետո նրան կանչել են Մարաշ։ Այնտեղի և Հարունիեի մյուս միսիոներները լավ են։ Մայիսի վերջին ֆոն Դոբլերը և Մարաշի մի քանի քույրեր վերադառնալու են Գերմանիա։ Հարունիեում մնալու է միայն քույր Հեդվիգ Բյուլը, Մարաշում՝ մի ֆինն քույր։ Մի շվեյցարացի քույր էլ մնալու է ամերիկացիների հետ՝ որբանոցներում և դպրոցներում աշխատելու համար։
Պարոն Շուկարդտը մտահոգ է Մեզերեի միսիոներների համար, քանի որ մեծ խուճապ է տեղի ունեցել զինվորների պատճառով, որոնք հարձակվել և կողոպտել են ժողովրդին։
Պարոն ֆոն Դոբլերին չհաջողվեց հեռագրով կապ հաստատել Մեզերեի հետ։
Այդուհանդերձ, մի քանի օր առաջ Կոպենհագենից օրիորդ Ֆուլը հաղորդեց, որ մայիսի կեսերին նամակ է ստացել Մեզերեից օրիորդ Կարեն Մարիա Պետերսենից, որտեղ ասում է, որ չնայած ամեն ինչին, նրանք լավ են, և Աստված հոգ է տանում իրենց մասին։
Բայց չգիտեմ, թե խուճապը նամակը գրելուց առաջ, թե հետո է եղել։
Նրանք մեր բարեխոսական աղոթքի կարիքն ունեն, որպեսզի հաղթահարեն իրենց դժվարություններն ու վտանգը։ Աստված այս անգամ ևս, ինչպես և նախկինում, կրակի պատ կշարի նրանց շուրջբոլորը։ Զաքարիա 2,9։
Եթե Աստված կամենա, ապա սեպտեմբերին կցանկանայի այցելել մեր երկրի տարբեր վայրեր, որտեղ աշխատանք է կատարվում Հայաստանի համար և խնդրում եմ ընկերներիս, որ ով ցանկանում է, որ այցելեմ իրեն, տեղեկացնի ինձ։ Հունիսի վերջից մինչև սեպտեմբերի 1-ը իմ հասցեն սա է լինելու՝ Սկաատո, Կրագերյո։ Սիրելի՛ ընկերներ, կհիշատակե՞ք այդ հանդիպումները ձեր աղոթքներում, որ Աստված օրհնի դրանք։ Անկեղծորեն, Հովհաննես 14, 14, ձեր՝ Աստծո դաշնակից,