Դավաճան
Դավաճան
անձամբ առեալ պատիւ և ոչ Աստուծոյ կոչեցեալ,
արծաթով ընտրեալք և ոչ հոգով, ասկեսէրք,
նախանձոտք, թողեալ զնեզութիվն, յորում
Ասեուած բնակէ, և զայլք եղեալ՝ զիւրնանց
հօտս գիշատելով։
I
Տխուր է, եղբարք, տխուր է մեր դար.
Հայի վիշտերից և անարգանքից
Թառամել եմ ես. նա, որպես թշվառ.
Ազատվելու չէ երբեք կապանքից։
5
Նորան յուր հովիվք, յուր առաջնորդներ
Մինչ հոգեվար ժամն պետք է կեղեքեն,
Եվ եզվիտական, անփառք թակարդներ
Օտարի առջև այդ խեղճին դնեն։
10
Հովիվ դառնալով ազգին հոգևոր՝
Մի սարսափելի նպատակ ունին.
Որպես մոլեռանդ, դահիճ թունավոր,
Զրկել, պատառել յուր ժողովրդին,
Ե՛վ բողոք կարդալ, և՛ դավաճանել,
15
Թե այդ զրկեալքը կամեին խոսել։
II
Արդա՜ր դատաստան, ո՞ւր է քո պատիժ,
Ո՞ւր է երկնառաք վրեժխնդրություն.
Մի՞թե մի անմիտ, մի գարշելի իժ
Պետք է նվաճե քո արդարություն։
20
Մի՞թե դու այնքան թույլ ես և անզոր
Այս աշխարհիս մեջ, այնքա՞ն անհաստատ,
Որ դեպ ի դագաղ պիտի գնաս այսօր
Եվ խեղդես մեր մեջ ամենայն հավատ։
Ցո՛ւյց տուր մեզ, ցո՛ւյց տուր, որ կենդանի ես,
25
Կաշկանդի՛ր ձեռներն այդ հանցավորի,
Թո՛ղ այդ Աղվեսը, որպես սևերես,
Ստանա սև վարձ՝ վա՛րձը Հուդայի։
Գգված գորդմնազարդ, փափուկ բարձերով.
(Ծածկոցն է թավիշ, կապույտ-ծիրանի
30
Առոք և փառոք մորուք շփելով՝
Սերտում է անվանք հարգո սրբերի.
Նա մտահույզ է. ի՞նչպես իմանանք,
Ո՞րպիսի ճնշված դավի դղըրդյուն,
Ո՞րպիսի եղեռն նենգության կապանք,
35
Սևամած թախիծ, մթին ցանկություն,
Վարագուրում են խորամանկ ճակատ,
Ուր թագուցած է մահապարտ հանցանք
Եվ մի վասակյա՛ն ապերախտ գանգատ։
հուլիսի 15
Բոգորոդսկ