Ես իմ անունը կրում եմ, ինչպես հողն է պապիս պատիվը կրում, եւ ծառը բարձրիկ, ծառը երկնահաս՝ հավքի նորոգվող բույնը ձեռքերում։ Ես իմ անունը կրում եմ, ինչպես մայրն է կրում չծնված որդուն. ինչպես որ ցավն են կրում մեծ սիրո արյան գույնի մեջ - հավիտյան արթուն։ Ես իմ անունը կրում եմ դժվար, դժվար եմ կրում նաեւ ձեռքերս, որոնք, թե պետք է՝ կընծայեմ ես ձեզ եւ կերգեն անգամ չերգվող երգերս։
