բնագիր
Դուն էն հուրին իս, վուր գէմի կու զաւթէ
Դուն էն հուրին իս, վուր գէմի կու զաւթէ,
Չունքի ինձ զաւթեցիր խափով, նազա՛նի,
Արիվիլք, արիվմուտ, հարաւ ու հիւսիս
Չըկայ քիզի նըման չափով, նազա՛նի:
Շատ մարդ քու էշխէմէն կու դառնայ յիզիդ,
Արի մէ ռա՛հմ արա, լա՛ւ կացի միզիդ,
Գ՚ուզիմ, թէ համաշա դամ անիմ քիզիդ՝
Սանթուրով, քամանչով, դափով, նազա՛նի:
Դարդիրըս շատացաւ՝ ասիլ իմ ուզում.
Աչքէմէս արտասունք հուսիլ իմ ուզում.
Համաշա, եա՜ր, քիզիդ խօսիլ իմ ուզում,
Սիրտըս չէ կըշտանում գափով, նազա՛նի:
Հայալու իս, ադաբ ունիս, ար ունիս,
Ձեռիդ՝ դաստա կապած սուսանբար ունիս,
Տո՛ւր, ինձի սըպանէ՝ իխտիար ունիս.
Հէնչաք ըլի՝ կէնաս բափով, նազա՛նի:
Սայաթ-Նովէն ասաց՝ արզ անիմ Խանին.
Ղաբուլ ունիմ՝ քու խաթրու ինձ սըպանին.
Հէնչաք ըլի, եա՜ր, գաս իմ գերեզմանին,
Ածիս խուղըն վըրէս ափով, նազա՛նի:
Ղափիա-եարանա. Արութինի ասած:
|
թարգմանություն
Դու էն հուրին ես, որ նավեր է զավթում
Դու էն հուրին ես, որ նավեր է զավթում,
Քանզի ինձ զավթեցիր խաբով, նազա՛նի
Արեւելք, արեւմուտք, հարավ ու հյուսիս
Չկա քեզի նման չափով, նազա՛նի:
Շատ մարդ քո սիրուցը կդառնա եզիդ[1],
Եկ ողո՛րմած եղիր, լա՛վ վարվիր մեզ հետ,
Կուզեմ թե, շարունակ քեֆ անեմ քեզ հետ՝
Սանթուրով, քամանչով, դափով, նազա՛նի:
Վշտերս շատացան՝ ասել եմ ուզում.
Աչքիցս արտասուք հոսել եմ ուզում.
Շարունակ, յա՜ր, քեզ հետ խոսել եմ ուզում,
Սիրտս չի կշտանում ծաղրով, նազա՛նի:
Ամոթխած ես, բարեկիրթ ես, հարգ ունես,
Ձեռքումդ փունջ կապած սուսանբար ունես,
Խփի՛ր ու ինձ սպանի՛ր՝ իրավունք ունես.
Միայն հաստատ մնաս խոսքով, նազա՛նի:
Սայաթ-Նովեն ասաց՝ աղաչեմ Խանին,
Համաձայն եմ՝ քո խաթրու թող ինձ սպանեն,
Միայն լինի, յա՜ր, գաս իմ գերեզմանին,
Լցնես հողը վրաս ափով, նազա՛նի:
|
