Երեւի լեռան թոռ կամ ծոռ եմ ես

Առուն մանրեց շրշյուններդ Վարդան Հակոբյան, Երկեր, հատոր Ա (Երեւի լեռան թոռ կամ ծոռ եմ ես)

Վարդան Հակոբյան

Անհուն գիշերվա ժայռակոփն ի վեր
***

Երեւի լեռան թոռ կամ ծոռ եմ ես,
Իմ մեջ անմեռ է ոգին վեհության.
Ես՝ խտացումը բարձրի, բարության,
Երեւի լեռան թոռ կամ ծոռ եմ ես։
Քիրսը՝ իմ հասցեն, անունս ասես
Տանդռան զանգի կոճակ է վրան.
Երեւի լեռան թոռ կամ ծոռ եմ ես,
Իմ մեջ անմեռ է ոգին վեհության։