Գյուղս գյուղիկ դարձավ, Քաղաքս` քաղաքիկ, Որդիքս` թևավոր թռչուն, «Սիբիր» ու «Արմավիա» նստած` Թևեցին, հեռու գնացին: Ու հետքերն ամեն-ամենայն Երկնքում, երկնքո՜ւմ ջնջվեցին...