Երբեմն իմ մուսան՝ յուր խելքը կորցրած՝ Կավալերության պաշտոն էր տանում, Բայց քնքուշները ավելի... Նրա արժեքը չէին հասկանում։
Այժմ ժամանակն այնպես է փոխվել, Որ նա կույսերից հեռու է փախել, Եվ այսուհետև էլ ոչ մի օրիորդ Ինձնից չի տեսնիլ մի տող կամ մի ոտ։
