Թարգմանությունը՝ Հովհաննես Թումանյանի
ԹԱՓԱՌԻՐ
Երբ որ կինը քեզ կըթողնի,
Շուտով մյուսին դու սիրիր...
Բայց ավելի լավ կըլինի,
Մախաղն ուսիդ թափառիր։
Կըհանդիպես կապույտ լճի,
Վերան ծառեր են թեքվել...
Կարող ես քո հոգուդ միջի
Վիշտը այնտեղ դու թափել։
Կըբարձրանաս սեպ-սեպ լեռներ
Հառաչելով ծերի պես,
Բայց երբ հասնես գագաթն ի վեր,
Արծըվի ձայն կըլսես։
Դու էլ իսկույն, արծիվ կտրած,
Կըզգաս— հզոր ես դարձել,
Որ ազատ ես, և այնտեղ— ցած
Շատ քիչ բան ես կորցըրել։
|
|
