Թափառիր
Աղբյուր. ԵԼԺ հ2, էջ 240
ծ. ― էջ 591

Թարգմանությունը՝ Հովհաննես Թումանյանի

ԹԱՓԱՌԻՐ


Երբ որ կինը քեզ կըթողնի,
Շուտով մյուսին դու սիրիր...
Բայց ավելի լավ կըլինի,
Մախաղն ուսիդ թափառիր։

5 Կըհանդիպես կապույտ լճի,
Վերան ծառեր են թեքվել...
Կարող ես քո հոգուդ միջի
Վիշտը այնտեղ դու թափել։

Կըբարձրանաս սեպ-սեպ լեռներ
10 Հառաչելով ծերի պես,
Բայց երբ հասնես գագաթն ի վեր,
Արծըվի ձայն կըլսես։

Դու էլ իսկույն, արծիվ կտրած,
Կըզգաս— հզոր ես դարձել,
15 Որ ազատ ես, և այնտեղ— ցած
Շատ քիչ բան ես կորցըրել։