Ծփա ծուփ-ծուփ արծաթ բոցով, Մաքրամաքուր ծովակ, իմ ծո՛վ, Դու իմ մասունք, Ուրախության շողոտ արցունք: Ինչքան էլ որ հեռու գնամ, Ես վտակն եմ, ծփանքն եմ քո Լեռնաշքեղ ալիքների, Իմ հայացքը կպահեմ միշտ Լույսի պես պարզ ակունքներիդ:
