Ինձնո՛վ է լեռը թեւանցուկ անում անցնող դարերին, ինձնո՛վ է սրտում բացված վարդերը մեկնում աշխարհին, կայծակ ու շանթեր ինձնո՛վ է քաշում, մարում լանջերին։ Ես լեռան ձեռքն եմ։
