Լուսի՛ն, պարծենաս, ասես...

Սո՛ւտ է, որ կ՚ասեն, եղբա՛րք... Լուսի՛ն, պարծենաս, ասես... (Հարյուր ու մեկ հայրեն)

Նահապետ Քուչակ

Ի՞նչ անեմ, կամ ի՞նչ լինամ...


* * *


Լուսի՛ն, պարծենաս, ասես․

«Լուս կու տամ ես աստընվորիս»։

Ահա՛ հողեղէն լուսին

ի գըրկիս՚ւ երեսն երեսիս․

Թէ չես աւատալ այս գերուս,

յե՛տ տանեմ ըզփէշ կապայիս,

Վախեմ` սիրոյ տէր լինիս,

լուս պակա՛ս տաս աստընվորիս։