Խոսելիս

Վարդան Հակոբյան

* * *

Խոսելիս... Հատ-հատ է խոսում
Եվ «ջինջ» է հոգին, օսլայած.
Նայում ես՝ իրեն չես տեսնում,
Տեսնում ես շորեր արդուկած...