[ 217 ]
XLI
Ծովափին նստած է մի մարդ.— այդ դո՞ւ ես գուցե,
Նայում է ծովին նա հանդարտ.— այդ դո՞ւ ես գուցե,
[ 218 ]
Նա զվարթ ժպտում է ծովին, նա սիրում է հոսուն
Բայց ահա հեռանում է անդարձ.— այդ դո՞ւ ես գուցե,