ՄԱՀՎԱՆ ՔԱՅԼԵՐԳ
(Կանտոնի կոմունարների հիշատակին)
Լսո՞ւմ եք, լսո՞ւմ եք, լսո՞ւմ եք —
Թշնամին նախճիր է տոնում...
Խորտակված է կարմիր ընդվզումը,
Խորտակված են մերոնք Կանտոնում։
Ելել է դահիճ Վան—Տին—Վեյը,
Փռել է դիակներ հազար,
Վայրկյանը վիթխարի է, վե՛հ է,
Պայքարը անհավասար...
Ընկնում են կարմիր մարտիկները,
Հնձում է թշնամու գերանդին.
Արյունից հորիզոնը շիկնել է,
Շիկնել է վերքերից անթիվ։
Լսո՞ւմ եք, լսո՞ւմ եք, լսո՞ւմ եք,
Ընկերնե՛ր, ընկած Կանտոնում․—
Կենդանի է կարմիր ձեր ցասումը —
Թշնամին իզուր է տոնում։
Դեռ կգա՛ն, կգա՛ն ռիկշիները,
Դեռ կգա՛ն, կգա՛ն, Չան—Կայ—Շի՛․
Սարսափից կոռնան դեռ շներդ —
Դեռ մի օր կքերթենք կաշիդ։
Մեր կարոտը դեռ սրտաբուխ է.—
Հրդեհի մեջտեղում կեցած՝
Կտեսնենք մի օր դեռ գլուխդ՝
Ռիկշայի ցցին ցցած։
