Շուրթերիդ վրա քնած արեւ կա

Ես խոսակիցն եմ Վարդան Հակոբյան, Երկեր, հատոր Ա (Շուրթերիդ վրա քնած արեւ կա)

Վարդան Հակոբյան

Անձրեւը թել-թել
***

Շուրթերիդ վրա քնած արեւ կա,
Որ իմ համբույրով պիտի արթնանա,
Ծաղիկներ հագնի ու գարնանա.
Շուրթերիդ վրա քնած արեւ կա։
Քո աչքերի մեջ ներումներ չկան,
Ինձ քաշող, անզուսպ դող կա մի անահ.
Շուրթերիդ վրա քնած արեւ կա,
Որ իմ համբույրով պիտի արթնանա։