Սիրուհին քաղցր է լինում

Հանեսը հիվանդացավ հանկարծակի։ Կինը հորդորեց.

-Գնա, քեզ բժշկին ցույց տուր...

-Չէ,- համառում էր ամուսինը,- հիմա բժիշկ կա՞, մի հիմար բան են ասելու՝ թողնեն ինձ կրակի մեջ։

Բայց եւ այնպես Հանեսը գնաց։ Բժիշկը զննեց, մի քանի օրվա մեջ անալիզ-մանալիզ արավ ու թե.

-Վիճակդ վատ է, Հանես...

-Ի՞նչ,- Հանեսը իսկականից վատացավ։

-Շաքարդ շատ բարձր է...

-Չի բուժվի՞...

-Պիտի խիստ դիետա պահես։ Ասածներս էլ անես։

-Ամեն ինչ կանեմ, բժիշկ ջան, մենակ թե լավանամ։

-Դե, ուրեմն, լսիր,- բժիշկն առաջ է տանում իր խոսքը,- քաղցրեղեն չես օգտագործում, խոզի միս չես օգտագործում, խմիչք չես օգտագործում...

-Շատ լավ,- ասում է Հանեսը եւ գլուխ տալով դուրս գալիս։ Բայց ինչ-որ բան հիշելով, նորից դռներից ետ է գալիս.

-Բժիշկ ջան, ցավդ տանեմ, մի բան էլ եմ ուզում հարցնել, ամա ամաչում եմ։

-Բժշկից չեն ամաչի, ասա...

-Կարելի՞ է, որ մեկ-մեկ կնոջս հետ... Ախր, տղամարդ եմ, էլի...

-Հա, հա,- ծիծաղում է բժիշկը,- որքան ուզես... Դա կապ չունի։

Հիվանդը գոհ շրջվում է, որ գնա, բժիշկը հանկարծ ետ է կանչում.

-Լսիր, Հանես, կարո՞ղ է սիրուհի ես պահում... Մենակ, տես, բժշկից չպիտի բան թաքցնես՝ եթե ուզում ես բուժվել։

-Դե, սիրուհի էլ ասում ես, բժիշկ ջան,- կմկմում է Հանեսը,- մեր հարեւանի հարսն է, էլի, դուռը՝ դռան հարեւան, շատ մոտիկ... Սիրուհին ո՞րն է։

Բժիշկը միանգամից լրջանում է, դառնում մտախոհ։

-Ի՞նչ եղավ, բժիշկ, հո վատ բան չասացի՞։

-Չէ,- ծանր-ծանր խոսեց բժիշկը,- կնոջդ հետ որքան ուզում ես պառկիր, բայց հարեւանի հարսի հետ պառկելուց եղած առողջությունդ լրիվ կքայքայվի։

-Ինչո՞ւ...,- գրեթե փլվում է Հանեսը։

-Չի կարելի, դա արդեն քո հիվանդության դիետայից դուրս է։ Շաքարդ միանգամից ամենաբարձր կետին կհասնի։

-Չհասկացա, բժիշկ ջան, կնոջս հետ կարելի է, իսկ սիրուհու հետ՝ չէ՞...

-Հա... Հանես ջան։ Քո հիվանդությանը քաղցրը խիստ հակացուցված է։ Իսկ սիրուհին շատ քաղցր է լինում...