Ծառերից թափվող տերեւների մեջ
Ինչ-որ այրում կա,
Որ վերծանվում է դեղին ժպիտով,
Խորհրդով դեղին,
Եվ չեն ափսոսում, չեն ցավում նրանք
Ընկնելու համար։
Աշնա՜ն տերեւնե՜ր...
Երեւի գիտեն, որ ձյունից առաջ
Իրենցով պիտի ծածկեն մայր ծառի
Անհող մնացած ինչ-որ մի արմատ։
