Ա՜խ, շռայլ է լինում ոգին — լոկ մի՛ անգամ իր կյանքում

Եղիշե Չարենց

[ 411 ]

Է

Ա՜խ, շռայլ է լինում ոգի — լոկ մի՛ անգամ իր կյանքում․
Երբ վառվելով, մոխրանալով՝ իր վախճանին է հանգում․
Լինում է միշտ դա լույս, անվիշտ և երջանիկ այն ժամին,
Երբ իր մահով՝ խինդով, ահով՝ ծնում է աստղ իր

հանգույն։