Ակրոստիքոս (Արևի նման բոցվում է)

Մի՛շտ էլ կենտրոն է եղել մարդը կյանքում — և կարծել է Ակրոստիքոս (Արևի նման բոցվում է)

Եղիշե Չարենց

Անվերնագիր (Չկա՜ քեզ պես սիրուն մանկիկ)

[ 445 ]

ԱԿՐՈՍՏԻՔՈՍ


Արևի նման բոցվում է,
Րոպե առ րոպե բացվում է
Փոքրի՛կ իմ, սիրո՛ւն իմ մանկիկը.
էությամբ ամբողջ նա հո՜ւր է,

Նա չքնա՜ղ է, քնքո՜ւշ է, մաքո՜ւր է․
Իմ մանկիկը փա՜յլ է, փրփո՜ւր է․
Կա՞ արդյոք նրա պես անգինը...

Չարե՛նց, քո գովքը զո՛ւր է.
Արեգակը, որ բարձրանում է —

Րոպե առ րոպե սնում է,
է՜յ, նայի՛ր,— նրա պես հարյուրը..
Ներբողի՛ր քո երգով նրա հուրը,
Ցրելով մտքիդ մրուրը...

1933. V 8