Ամեն պոետ՝ գալիս՝ իր հետ մի անտես նետ է բերում

Եղիշե Չարենց

[ 411 ]

Ժ

Եղե՞լ է երբ, որ քո մտքում հուրհուրացող խոհ մի խոր
Գրի առած՝ լինի այդքա՛ն ինքնամբավ ու այդքան նո՛ր․—
Ախ, բույր ունեն խոհերը մեր, ունեն կշիռ, ունեն խորք,
Բայց գրքերում դառնում են լոկ — ցոլք ու ցնորք

հեռավոր։—