Ամբողջ սոցիալ—դեմոկրատական Բեռլինը
պաշտում է էբերտին, ոնց որ կաթոլիկը
պապին։
Օ, Ֆրեյլինի նման
էբերտն էլ— մի հրաշք է,
Բայց․․․ հակառակ տիպի։
Էբերտը,
Ոնց որ գիտեք—
Սոցիալ—դեմոկրատական մի բերդ է։
Անառիկ է ավելի, քան բերդը։
Շուրջը փոխվում Է ամեն ինչ—
Ինքը կա։
էբերտ էր,
էբերտ էլ մնացել է,
էբերտ է։
Էբերտը—
Բերդ է ամեն բանով։
Օր.— անշարժ է, ոնց որ բերդը։
Ինքը նստած է անգործ—
Ուրիշն է բան անում։
Անշարժ է, իհարկե, հանուն սոցիալիզմի։
Մի բան է լոկ շարժում—
Լեզուն։
Էն էլ երբեմն, երբեմն,
Որ Ստիննեսին լիզի․․․
Պ. էբերտը,
Թե կամենաք հատուկ,
Թե ուզեք՝ հոգսից բարակած—
Ձեզ տուն էլ կտանի,