Առատ, անհատ՝ Աստծու նըման՝ միշտ տեղալուց հոգնել եմ ես...
* * *
Առատ, անհատ` Աստծու նըման` միշտ տեղալուց հոգնել եմ ես.
Հոգիս ծարավ` սըրան-նըրան մըտիկ տալուց հոգնել եմ ես.
Մինը պիտի գար իմ դեմը` ճոխ ու շըռայլ անհաշիվ,
Ամեն ճամփում ըսպասելուց ու փընտրելուց հոգնել եմ ես։
Փետրվարի 7
1921