Տաղարան
Տաղարան
Արփենիկին
Հիդըս խոսի՛, մի՛ կենա խըռովի պես,
Տալղա տըվիր, գեմիս տարար ծովի պես.
Կու մեռնիմ,-չիս տեսնի Սայաթ-Նովի պես...
Սայաթ-Նովա
- Ինչքան որ հուր կա իմ սրտում - բոլորը քեզ
- Ամռան անուշ, հուրհրատող տո՛թ ես ջան
- Երազ տեսա, Սայաթ-Նովեն մոտս էկավ սազը ձեռին
- Աշուղ Սայաթ-Նովի նման՝ ես երգ ու տաղ պիտի ասեմ
- Ես մե անգին գոզալ տեսա - Գյուրջստանի քաղաքումը
- Կուզեմ հիմի փչե զուռնեն - հարբած ըլիմ մինչև էգուց
- Ես մե հարբած դուքանդար եմ - դուքանիս մեջ բան չմնաց
- Մե ձեռիս արաղ է, մեկելը գինի
- Ինչքան զանգ են տալիս - իմ միտն ես գալիս
- Էսօր մեր փողոցով անցար - շրթերդ գինու թաս էին
- Շրթերդ կրակով լիքը օսկեջրած չինի են, ջա՛ն
- Էլի գարուն կգա, կբացվի վարդը
- Հազար ու մի գիրք կարդացի - ամենից լավ տաղն է էլի
- Ինչքա՜ն կանչես ու տաղ ասես, խելքի արի՝ բա՛վ է, էլի
- Հիմի շատ են երգիչները - հոգու ուզած տաղը չկա
- Երբ էս հին աշխարհը մտա ես տաղով, սազով - քամանչով
- Բախչովն անցան, բույր շնչեցին, ափսոս, որ վարդը չտեսան
- Հիմի անտուն ման եմ գալիս, գիշեր-ցերեկ երգ եմ ասում
- Աշխարհիս մեջ ես էլ մե օր կանցնեմ անդարձ ու կերթամ
- Հայաստանին (Հազար ու մի վերք ես տեսել - էլի՛ կտեսնես)
- Ես իմ անուշ Հայաստանի