Ոսկե հեքիաթ (ժողովածու)
ՈՍԿԻ
ՀԵՔԻԱԹ
Բովանդակություն
խմբագրել- Հատված
- «Քնքուշ փռված է լուսազարդ շղարշ»
- «Արշալուսեց իմ երկիրն աղոտ»
- Գիշերամուտ
- «Խոսքերըդ վճիտ են ու խորունկ»
- Գարնան երեկո
- «Այստեղ ամեն օր տխրությամբ երկար»
- «Ոսկեցոլուն հայացքիդ»
- «Չգիտեմ՝ այս տխուր աշխարհում»
- «Սիրում եմ աչքերիդ տխրությունը խորին»
- «Ես չեմ հիշում՝ ե՞րբ և ո՞ւր»
- Անտրտնջություն
- «Դու եկար սպիտակ շորերով»
- Արշալույս
- Ուրվական
- «Մեղմիվ փռվեց քնքուշ մութ»
- «Դու հասկացար տագնապները իմ հոգու»
- «Գարնան լուսե ամպի նման»
- «Դու խոսում ես, բայց կարծես»
- Գարնան քաղաքում
- «Դու չքացել ես»
- «Սին խոսքերի մեջ, զվարթ ամբոխում»
- Թափառումի սեր
- Փողոցում
- «Դառն օրերի տառապանքում սրտմաշուկ»
- Երկու ուրվական
- «Մռայլ գիշերն է լռում»
- Սև շուշան
- «Անդարձ աշխարհի վարդագույն միգում»
- Հնազանդություն
- «Չկա ոչինչ, որ այնքան»
- «Կապույտ ծածկոցն իջավ ցած»
- «Իրիկնաժամի կիսախավարում»
- «Դու անուն չունես, քեզ ինչպե՞ս կանչեմ»
- Ձմռան գիշեր
- «Այս գիշեր նորից լալիս էր քամին»
- «Եթե կողմերում հեռու հեռավոր»
- «Ես նստում եմ մենակ, մեն-մենակ»
- Հանդիպում
- Դաշտերում
- Խորհրդավոր սեր
- «Դուրսը ցուրտ է հիմա»
- «Երբ կյանքը սուր փշերով»
- Իմ ցնորքին
- Հայտնություն
- Առավոտ
- Կարուսել
- Շշուկ ու շրշյուն
- «Դու կգաս ու կրկին հեքիաթով կդյութես»
- Արևածագ