Տուն
Պատահական
Մտնել
Կարգավորումներ
Նվիրաբերել
Վիքիդարանի մասին
Հրաժարագրեր
Որոնել
Էջ
:
Yeghishe Charents, Collected works, vol. 3 (Եղիշե Չարենց, Երկերի ժողովածու, հատոր 3-րդ).djvu/372
Կարդալ այլ լեզվով
Հսկել
Խմբագրել
Այս էջը հաստատված է
ՌՈՒԲԱՅԱԹ
205
Ապրում ես, շնչում ես, դու դեռ կաս — բայց ամե՛ն վայրկյան դու ա՛յլ ես
207
Քո ամեն ակնթարթը մի սերմ է
207
Նա թե՛ կյանք է, թե՛ մահ — ակնթարթը
207
Նա հոսում է, ալիք առ ալիք
207
Ես քեզ ո՞նց, քեզ ո՞նց հասկանամ
208
Անցնում է, հոսում է, վարար է
208
Օ, խմի՛ր, խմի՛ր դու ագահ
208
Այս գետը, — նայի՛ր. — նա հոսում է
208
էյ, դու՛, իմաստու՛ն վարպետ
208
Նա կրկին ասում է․— Գարունը
209
Վերցնում ես քարը — մտածում ես
209
Մի անցորդ անցավ քաղաքից այս
209
Դու ամե՛ն վայրկյան քեզ ժխտում ես
209
Անտառը թափում է իր սաղարթը
209
Դու ոսկի գրիչ ունես, դու այնպես իմաստու՛ն ես
210
Թե կտոր տեսնես մի ամպի — ասա՝ սա ուրի՜շ է արդեն
210
Նա գնաց ու կրկին եկավ — երեկվա իմ սիրած սիրեկանը
210
Երկնքից թռչում է մի թռչուն. — քո ներկա՛ն է այն, բարեկա՛մս
210
Դու մի օր աչքերդ կփակես, որ ուրիշը քո տեղ գոյանա
211
Ինչ թու՜նդ է քո գինին, իմաստու՜ն, նրանից իմ հոգին հարբում է
211
Դու քսում ես հոնքերիդ սուրմա — դու անհո՛գ ես
211
Դու ինքդ քո մեջ միասիրտ․ — ինչ որ կաս՝ նա կա ու այդպե՛ս է
212
Ախ, նայե՛ք, այդ մարդը, այդ հիմարը. — նա տեսնում էլոկ այն, ինչ տեսնում է
212
Այդ կապիկը՝ ձեռքին հայելի — նա կարծում է՝ արդեն իմաստուն է
212
Այդ դերվիշը — տեսե՛ք` նա նստած ուզում է ըմբռնի ու հասնի
213
Դու ասիր՝ նայել, հասկանալ, ու սուզվել, ու դառնալ անէ
213
Դու ասիր՝ անէ՛ է ամբողջը, աչքերիդ իջած մի շղա՛րշ է
213
Նա կուզեր, որ լինի անէ
213
Թե արևը այրում ու կիզում է — նա ասում է՝ ու՞ր է իմ կամքը
214
Ասում են՝ վիթխարի հերոս, հանճարեղ է եղել Իսքյանդարը
214
