Թումանյանի բանաստեղծություններ
Հովհաննես Թումանյան |
Նախերգանք → |
1881Խմբագրել
1887Խմբագրել
1888Խմբագրել
1889Խմբագրել
1890Խմբագրել
- «Այդ ի՜նչ սրտամաշ տխրություն է քեզ...»
- «Եթե իմ վերջին հայացքը մնա...»
- «Պանդուխտն երգեց օտար երկրում...»
- «Մի՛ որոնիր մի ժամանակ...»
- «Շատերի նման նա էլ խեղդվեցավ...»
- Խորհրդածություն
- Մարգարե
- A la՛ Նադսոն. Պոետին
- Գիշերային առաջին աստղի դիմաց
- Չարամիտներին
- Դարձյալ նրանց
- Միամիտներին
- «Ո՛հ, խնայեցեք, մի՛ հիշեցնեք ինձ...»
- Հիշողություն հայրենիքից
- «Ո՛հ, մեղմացնել չես կարող դուն...»
- «Դեռ անհիշելի վաղ մանկությունից...»
- Նրան
- Ազդ
- «Ոչ յօրինակ այլոց...»
- Համերգ
- Երգչին
- Իսրայել
- Տարոնի գարունը
- Տարոնի առավոտը
- Գիշեր
- «Կուրծքս երբեմն եռ է գալիս և հուզվում...»
- Նկարիչ Գ. Բաշինջաղյանի «Ձորագետը գիշերով» նկարի առջև
- «Քրիստոս հարյավ հրաշափառ...»
- Տապանագիր
1891Խմբագրել
- «Խղճալի՜ մարդ, տոգորված...»
- «Ա՜խ, ես երանի...»
- Երգչի վրեժը
- Կանչ
- «Սիրելի ընկեր, շատ ոգևորվել...»
- Պատվեր
- Նվեր Ան. Աբ.-ին
- N. N.-ին
- Սարերում
- «Երբ տեսնում եմ, մարդ տակավին...»
- Կորուստից հետո
- «Հուսահատությունը տիրել է կյանքին...»
- Հրաժեշտ
- Խեղճ Ադամյան
- Դերասան Ադամյանի մահը
- Աստղերի հետ
- «Երբ խոսում էիր, պատմում էիր ինձ...»
- Խոստովանություն
- Ուրու
- «Սիրելի աչեր...»
- «Թե հոգնել ես հաղթահարված...»
1892Խմբագրել
- «Երբ գիշերային...»
- Ռոմանս
- Քրիստոսն անապատում
- Երազ
- «Մութն էր երկինքը, ոչ ոք չըտեսավ...»
- «Բանաստեղծը ծերացել է...»
- Առավոտ
- «Ես սիրել եմ վարդը տըժգույն...»
- Հիշի՜ր...
- «Ինձ մի՛ խնդրիր, ես չեմ երգի...»
- Օր. Բ.-ին
- Կասկած
- «Սիրելի Ջիվան, ընկերդ իմ հոգու...»
- «Ա՛խ, ո՜րքան փարթամ կյանքը ծաղկում է...»
- Օտարության մեջ
- «Լսո՞ւմ ես դու էլ, թե ինչ են խոսում...»
- Ամառային երեկո
- «Սըրտիս թագուհի...»
- «Օ՜, լո՛ւռ կաց, ընկե՛ր, այդ ինչ ես երգում...»
- Տենչ
- Մոռացված սեր
- Վատ օրեր
- Օր. Մ. Վ.-ին
- Աղբյուր
- Հաշտություն