Կատեգորիա:Հովհաննես Թումանյանի բանաստեղծություններ
«Հովհաննես Թումանյանի բանաստեղծություններ» կատեգորիայի էջերը
Ստորև բերված է այս կատեգորիայի 200 էջ՝ 228-ից։
(նախորդ էջ) (հաջորդ էջ)N
P
Ա
- Ազդ (բանաստեղծություն)
- Աղբյուր
- Աղթամարի կղզում
- Աղոթք (Թումանյան)
- Աղվեսը
- Ամառային երեկո
- Ամառվա գիշերը գյուղում
- Ամպն ու սարը
- Այդ ի՜նչ սրտամաշ տխրություն է քեզ...
- Այն օրից
- Այստեղ մի վսեմ խորհուրդ է ապրում...
- Այվազովսկու նկարի առջև
- Անդարձ ճամփորդներ
- Անմահությանը
- Անուշի ալբոմից
- Աշնան վերջը
- Առավոտ (1892)
- Առավոտ (1908)
- Աստծո սպառնալիքը
- Աստղերի հետ
- Ավերակում
- Ատելուս համար...
- Արագիլ
- Արտուտիկ
- Արփենիկի ալբոմից
- Արփենիկին
- Ափսո՜ս...
- Ա՛խ, ո՜րքան փարթամ կյանքը ծաղկում է...
- Ա՜խ, ես երանի...
- Ա՜խ, երանի թե լիներ մի հնար...
- Ա՜խ, ի՜նչ լավ են սարի վըրա...
Գ
Դ
Ե
- Եթե իմ վերջին հայացքը մնա...
- Ես ասացի. «Դու ծաղկում ես...»
- Ես նայում եմ. իմ առջև...
- Ես սիրել եմ վարդը տըժգույն...
- Երազ (Թումանյան)
- Երանի նըրան, ով որ քընեած...
- Երանություն էր խոստացել հույսս ինձ...
- Երբ գիշերային...
- Երբ ես տխուր, հուսահատ...
- Երբ խոսում էիր, պատմում էիր ինձ...
- Երբ տեսնում եմ, մարդ տակավին...
- Երգչի վրեժը
- Երգչին
- Երկար գիշերներ
- Երկար, երկար ման եկա...
- Երկու հոգի
- Երկու սև ամպ
- Երնեկ թիթեռ ես լինեի...
Ի
Խ
Կ
Հ
- Հ. Ղ. Ալիշանի հիշատակին
- Հայ ուխտավորին
- Հայի զարմանքը
- Հայի տրտունջը
- Հայի ցավը
- Հայոց լեռներում
- Հայոց վիշտը
- Հայրենիքիս հետ
- Հաշտություն
- Հարություն (Թումանյան)
- Հին օրհնություն
- Հիշի՜ր...
- Հիշողություն հայրենիքից
- Հոգեհանգիստ
- Հոգուս հատոր...
- Հոսի՛ր արտասուքս անկեղծ տխրության...
- Հուսահատությունը տիրել է կյանքին...
- Հրաժեշտ (Հովհաննես Թումանյան)
Ձ
Մ
- Մայրըդ էն օրն ասում էր ինձ...
- Մանկություն (Հովհաննես Թումանյան)
- Մանուկն ու ջուրը
- Մարգարե (Հովհաննես Թումանյան)
- Մենք փառքեր ունենք թաղված հողի տակ...
- Մեր ազգային վիպասան Պերճ Պռոշյանցին՝ իր քառասնամյակին
- Մեր նախորդներին
- Մեր ուխտը
- Մի հառաչանք
- Միամիտներին
- Մի՛ որոնիր մի ժամանակ...
- Մոռացված սեր
- Մոռացված վարդեր
- Մութ ու խավար իմ հայրենիք...
- Մութն էր երկինքը, ոչ ոք չըտեսավ...
Ն
- Ն. Բարաթաշվիլու դամբանի վերա
- Նա նստած էր...
- Նախերգանք
- Նահատակ
- Ներիր, ո՛վ կույս, որ հուզեցի...
- Նըստած եմ տըխուր, մենակ մի ժայռի...
- Նկարիչ Գ. Բաշինջաղյանի «Ձորագետը գիշերով» նկարի առջև
- Նմանություն
- Նոր տարի (Հովհաննես Թումանյան)
- Նորից եկան էն հավքերը...
- Նվարդի ալբոմից
- Նվեր Ան. Աբ.-ին
- Նվեր Վրաստանի բանաստեղծներին
- Նրան