Կատեգորիա:Եղիշե Չարենց
«Եղիշե Չարենց» կատեգորիայի հոդվածները
Ստորև բերված է այս կատեգորիայի 200 էջ՝ 667-ից։
(նախորդ էջ) (հաջորդ էջ)N
«
Ա
- Ա.Բ.-ԻՆ
- Ա.Մ.
- Ագնիվցև Ն.— Հեքիաթ Կոմինտերնի մասին
- Ազգային երազ
- Աթիլլա
- Ալեհեր բարեկամիս
- Ախ, նայե՛ք, այդ մարդը, այդ հիմարը. — նա տեսնում էլոկ այն, ինչ տեսնում է
- Ակսելին՝ «Մթնաձորը» կարդալուց հետո
- Ակսելին՝ Մթնաձորը կարդալուց հետո (Չարենց)
- Ակրոստիքոս
- Ակրոստիքոս (Արեգա՛կ, օվկիան զորության)
- Ակրոստիքոս (Արևի նման բոցվում է)
- Աղմկում է իմ սրտում...
- Աղոթք (Չարենց)
- Աղոթքի պես, երգի պես
- Աղջիկը
- Աղջկա կոնքերի նման
- Ամառ
- Ամբոխները խելագարված
- Ամեն պոետ՝ գալիս՝ իր հետ մի անտես նետ է բերում
- Ամեն տեսակ երգ երգեցի...
- Ամենապոեմ
- Ամռան անուշ...
- Այգը բացվեց աշխարհում, երբ դու դեռ քերթող էիր լոկ
- Այդ դերվիշը — տեսե՛ք` նա նստած ուզում է ըմբռնի ու հասնի
- Այդ կապիկը՝ ձեռքին հայելի — նա կարծում է՝ արդեն իմաստուն է
- Այլևս ինչ մնաց քեզ
- Այն արև՜ն է՝ կարմի՜ր ու հասուն
- Այն ո՞վ է ստոր այն պոետը
- Այս աշխարհում իրիկնային, ուր ապրեցիր միայն մի ժամ
- Այս գետը, — նայի՛ր. — նա հոսում է
- Այս խոհերի, այս գրքերի, այս մտքերի աշխարհում
- Այս շենքի վրա ամպերն են թառել
- Այս պայքարո՛ւմ ստացար դու խոհեր, եռանդ ու կորով
- Այսպես՝ այս ժամին եկավ և մոտեցավ քո ոգուն
- Այսօր Ձեր մատները, տիկի՛ն
- Այրած երգեր
- Անակնկալ հանդիպում Պետրոպավլովյան ամրոցում
- Անակրեոնի գերեզմանը
- Անառակ որդիներին
- Անատոլիայի ռոմանտիկան
- Անկումների սարսափից
- Անհայտ հեռուներից եկած
- Անվերնագիր (Ապրում էր մի աղքատ ասպետ)
- Անվերնագիր (Եղիշե Չարենց)
- Անվերնագիր (Ես սիրում եմ նրանց, յուրաքանչյուր անգամ)
- Անվերնագիր (էլ չե՛ս սիրում)
- Անվերնագիր (Իմ մահվան օրը կիջնի լռություն)
- Անվերնագիր (Կար մի քննադատ։— Նա երեկ, ահեղ փրփուրը բերնին)
- Անվերնագիր (Հայնեյան մոտիվ)
- Անվերնագիր (Մե՜ծ է մեր դարն, ինչպես օվկիան, և օվկիանում այդ անհուն)
- Անվերնագիր (Ների՛ր դու, պոե՛տ, քո փոփոխական քննադատներին)
- Անվերնագիր (Նրանք գալիս են անտես ու աննշմար)
- Անվերնագիր (Որթնատունկի աստվածն ուրախ)
- Անվերնագիր (Չկա՜ քեզ պես սիրուն մանկիկ)
- Անվերնագիր (Քո երգերը՝ բոց, քո երգերն՝ հրե)
- Անտանտին — մենք
- Անտառը թափում է իր սաղարթը
- Անտիպ (Չարենց)
- Անցնում է, հոսում է, վարար է
- Անքնություն
- Անքուն գիշերին
- Անօրինակ արկած, որ տեղի է ունեցել Վլադիմիր Մայակովսկու հետ ամառը դաչայում
- Աշխատանք
- Աշխատի՛ր, տոկա՛ անդադար, ստեղծի՛ր անդուլ — դա կամուրջ է
- Աշխարհիս մեջ ես էլ մե օր...
- Աշնանային
- Աշուղ Սայաթ-Նովի նման...
- Աշունը դեղնաթուխ նստել է դռանը
- Աչքերիդ վճիտ...
- Ապրեցիր դու բմբոստ մի դարում — և ոչինչ քեզ հար չթվաց
- Ապրում ես, շնչում ես, դու դեռ կաս — բայց ամե՛ն վայրկյան դու ա՛յլ ես
- Առավոտ (Եղիշե Չարենց)
- Առավոտ կանուխ
- Առել եմ գիրքը Ձեր
- Առուներով, գետակներով, վտակներով անհամար
- Ասում են՝ վիթխարի հերոս, հանճարեղ է եղել Իսքյանդարը
- Ասպետական
- ԱՍՊԵՏԱԿԱՆ
- Աստղիկ
- Արմենուհի Տիգրանյանին
- Արյուն է եղել աշխարհում։— Եղել է եղեռն ու կռիվ
- Արնակեզ, սուր մի նիզակ
- Արտիստը (Եղիշե Չարենց)
- Արևը - որպես մի ոսկի թիթեռ
- Արևի նարնջե ֆոնին
- Արևի ոսկին ինչո՞ւ է փակում
- Արևից առաջ և ոսկուց առաջ
- Արևմուտքում, Գուտենբերգի հայրենիքում հարազատ
- Արևն իջավ:- Մոտ է ծիրին
- Աքիլլե՞ս, թե՞ Պյերո
- Ա՛յ քեզ
- Ա՛յն, որ մտքով ձգտեցիք դուք հասկանալ ու հայել
- Ա՜խ, արթնանում է հաճախ ձևը — մեռած համարվող
- Ա՜խ, կարծես նստած ես դռանը
- Ա՜խ, շռայլ է լինում ոգին — լոկ մի՛ անգամ իր կյանքում
Բ
- Բազեի երգը
- Բալլադ գնդապետ Տոմսոնի, կոմերիտ տղի և գործադուլի մասին
- Բալլադ Կոմսուհի էլլեն դե Կուրսիի մասին
- Բալլադ սիրո
- Բալլադ Վլադիմիր Իլյիչի, մուժիկի և մի զույգ կոշիկի մասին
- Բալլադ քսանըվեցի մասին
- Բախչովն անցան, բույր շնչեցին, ափսոս, որ վարդը չտեսան
- Բայց ինչո՞ւ միայն կիրք ու կին
- Բայց մոտեցար ու...
- Բարձրահասակ բարեկամիս
- Բաքու
- Բեգնի Դ.— «Լենա»
- Բելգիա—Լիեժ
- Բոլոր խոսքերն իմ երգում - ճաճանչներ են լոկ
- Բոլոր պոետներին
- Բոլորը քեզ
- Բորբ մի աղջիկ...
- Բրոնզե թևերը կարմիր գալիքի
- Բրոնզե քո՛ւյր իմ...
- Բրո՛նզ ես, հուր ես
Գ
- Գ. և Ա․
- Գալինա Գ․— Անտառը կտրում են
- Գալիքի որմնադիրները
- Գարուն (Եղիշե Չարենց)
- Գարունը սիրտ է հուզում - հուր ու հրդեհ է վառել
- Գիշերային պահերն այս քո
- Գիշերապահը
- Գիշերը հոգնած նստել սենյակում
- Գիշերն ամբողջ...
- Գիտեմ, որ մի օր կմեռնեմ ես էլ
- Գիտեմ, որ մի օր...
- Գիտե՞ս, որ գլխարկիդ համար
- Գիտե՞ք, որ գարուն է արդեն
- Գյոթեից (Բարեկա՛մ, անխախտ հասկացի՛ր դու սա)
- Գյումրի
- Գովք խաղողի, գինու և գեղեցիկ դպրության
- Գովք խնդության
Դ
- Դահիճը կարմրազգեստ
- Դանթեական առասպել
- Դաշնակցականներին
- Դարեր շարունակ
- Դարը մեզ մուրհակ է տալիս,— բայց այդ փակ մուրհակի հատուցումը
- Դա՛փնիս ու Քլոյա... Հիմա — մեզ համար մեռած մի լեգենդ է
- Դեկտեմբերը
- Դեպի ապագան
- Դեպի երկինք է տանում ճանապարհը հին
- Դեպի լյառը Մասիս
- Դեպի Ստամբոլ
- Դեռ երեկ քո միտքը խավար էր, — իմաստուն ես արդեն հիմա դու
- Դեռ մայր չի մտել երկնքում
- Դե՛մ ելան իրար մի անգամ — հանճարեղ պոետն ու ռազմիկը
- Դիր մատներդ կույս՝ աչքերիս վրա
- Դու ամե՛ն վայրկյան քեզ ժխտում ես
- Դու այս մեծ այգում բարձրացար.— ունեցի՛ր աչքեր սրատես
- Դու ասացիր՝ հող կդառնան շահ ու նոքար, Հաֆի՛զ
- Դու ասիր՝ անէ՛ է ամբողջը, աչքերիդ իջած մի շղա՛րշ է
- Դու ասիր՝ նայել, հասկանալ, ու սուզվել, ու դառնալ անէ
- Դու արձագանքն ես լսում այսօրվա մարտերում խոսքերի՛ այն
- Դու գիտես, որ քո մատյանն այս վերջին
- Դու գնում ես...
- Դու իմ գարնան առավոտ
- Դու ինքդ քո մեջ միասիրտ․ — ինչ որ կաս՝ նա կա ու այդպե՛ս է
- Դու կապույտը սիրեցիր — չգտար
- Դու կարո՞ղ էիր ըմբռնել, որ հարցը «էության և ձևի»
- Դու հասկացար, որ ահեղ այս պայքարը՝ կյանքը փսխող
- Դու հարուստ չե՛ս եղել երբեք,— դու կյանքում միայն աշխատել ես
- Դու հրե մի ուրու ես...
- Դու ձգտում էիր դաշնության, երբ անդա՛շն էր շուրջդ կյանքը
- Դու մի օր աչքերդ կփակես, որ ուրիշը քո տեղ գոյանա
- Դու մոտեցար որպես քույր
- Դու ոսկի գրիչ ունես, դու այնպես իմաստու՛ն ես
- Դու Տերյանից սովորեցիր լսել տրտունջը ոգու
- Դու տրտում ես, բայց արևի բռնկված ոսկին
- Դու քսում ես հոնքերիդ սուրմա — դու անհո՛գ ես
- Դու — հողմային մշուշ ու մահ
- Դուրսը, հեռվում — դաշտեր ու դաշտեր
- Դուք սավառնում էիք վեր, կյանքը՝ տավիղ անվանում
- Դո՛ւք դարձրիք ինձ հարուստ, և լցրիք ավյունով հեգ ոգին իմ
- Դո՜ւ ես միայն և միայն դու, ո՜վ պայքարող դու ոգի